Geplaatst op Geef een reactie

Je moet het gewoon willen doen

Ik wilde alleen maar enthousiast vertellen hoe fijn het is dat mijn eerste e-book intussen al tientallen keren gedownload is. Magisch! En die heerlijke reacties van mensen die ermee aan de slag zijn… puur genot. Mijn winterse playlist valt blijkbaar ook in de smaak! DUS mocht jij het e-book jezelf nog niet cadeau hebben gedaan: www.kanssa.be

Maar rust en vakantie zet mijn inspiratiekraan nog meer open. 
En zo wil ik je vertellen over mijn kerstvakantie. 
Ik zit nu te tokkelen in Amsterdam. 

Wij zijn op huisruil in een Hollands drijvend eco-huis.

De max!
Huisruil. Doen wij al 20 jaar – groot fan – bracht ons in Canada, Zweden, Bretagne, binnenkort Berlijn,…
> Een eco-huis. Onze kaka en pipi bv wordt weer energie 🙂
> Op het water. Zeker als je winterzwemmer bent. 

Ideaal zwemweer 

Deze ochtend heb ik serieus moeten krabben aan de autoruiten.Het heeft deze nacht ferm gevroren. Ideaal weertje voor een winterzwemmer 🙂 Ik heb geen thermometer, maar het water kan niet veel meer dan 3°C zijn, allez pak nog 5!

“Ik ga morgen mee zwemmen met mama”… zaten mijn 3 stoer-doeners elkaar al de hele week te overbluffen. Ze hebben nog nooit ge-winter-zwommen (of is het winter-gezemd ;)). 

En plots was het zover! Het was alsof ik de knop in dat hoofd had horen klikken. 

Je moet het gewoon doén… 

Plots is er iets in je hoofd dat het WIL. 
Plots is je verlangen om het te doén groter dan je angst of je excuses. 

En daar ging hij. Zo simpel was het. Feel the fear and do it anyway. 

Zo gaat het ook met je droom verwezenlijken. 
Kleine stapjes. 
Gewoon zetten… en eens je ze gezet hebt, voel je de magie! 
YES YOU CAN… 

Als je dat kan, wat kan je dan nog allemaal? 
Het onmogelijke voor elkaar krijgen, heet dat in SISU.

Wat voor zaken die vandaag nog onmogelijk lijken ga jij in 2020 doen? 

> Misschien kan je het je nog niet voorstellen?
Verbeeld je het dan. 
Dat is ook wat wij op 10 januari tijdens de Finse Winterwende gaan doen. 
Ons beleidsplan maken voor 2020 dat start vanuit een visualisatie. 
Zo kon mijn zoon ook in het water springen. Hij had het mij zien doen en zag dat het mogelijk was… nu moest hij het alleen nog doén. 

> Misschien heb je supporters nodig. 
Mensen om je heen die net als jou stappen willen zetten. Die je aanmoedigen om jezelf te overtreffen en je steunen als het moeilijk gaat. Die zelf hun eigen pad afleggen en ook jouw ondersteuning nodig hebben. 
Mijn zoon kon het, door mijn ondersteuning maar zeker ook toen er 2 dik ingepakte wandelaars passeerden en hem aanmoedigden. 
Ook dat is Kanssa, als oplaadplaats. Bij elke workshop en elk traject loop je je eigen pad én tegelijk is de groep heel belangrijk. 

In 2020 gaan we hier nog een stapje verder in: 
We starten met 

> enerzijds KANSSamenkomsten laagdrempelige namiddagen waar zowel habitués als nieuw wijs volk welkom is. We  starten met samen te eten en bespreken telkens een ander thema of concept. 

> anderzijds Masterclassesééndaagse intensieve workshops exclusief voor Kanssa-alumni. Waar naast de doorgedreven inhoud (bv verder bouwend op één van de concepten, thema’s of modellen uit de trajecten) telkens de ontmoeting, het samen groeien centraal staat. Speciaal voor mensen die het geleerde verder willen verankeren. Zowel professioneel als privé. Die een ankerpunt van zelfontwikkeling in hun agenda willen inbouwen over het jaar verspreid. Zich willen opladen aan wijs volk. 

Misschien tot één dezer? 

En sowieso… als jij tot hier door gelezen hebt 😉 dan ben jij de eerste genodigde voor Kanssa’s nieuwjaarsdrink op 23 januari om 19u30. Kom mee klinken in Gent op al het schoons dat was in 2019 en op het beste dat nog moet komen… Meer info en inschrijven 

SANTÉ!
Warme groet

Geertrui 

Geplaatst op Geef een reactie

Mag het ook eens niet gaan

Gisteren ben ik naar toneel geweest. 
Het was goed. Naar het schijnt. 
Ik weet het niet. Ik ben in slaap gevallen. 
Gelukkig heb ik niet gesnurkt, 
wist Filip mij te verzekeren.

Ik loop mijzelf al de hele week voorbij.
Agenda vol van 7 tot 23u.
En dit in een week dat een tristesse over mij valt. 

De oma van mijn kinderen ligt op sterven. 
De vrouw die het woord “schoonmoeder” voor mij tot iets schoons heeft verheven. 
Wij zien haar graag en zij ons.  

Ik zie het geworstel van mijn puberkinderen.
Die hun gevoelens weg willen duwen.
Voel mijn onmacht als moeder.
Ik zou ze zo graag beschermen voor het leven.
Het leven dat zo verwarrend en overweldigend is als je 16 wordt.

En nu sterft oma. 
Oma is een fenomeen. 
Een pijler in ons aller bestaan. 
Alles verandert in het leven.
Maar oma blijft altijd dezelfde heerlijke soep met balletjes maken.
Nee dus, ook dat blijft niet bestaan.

Ik word zelf overweldigd door verdriet. 
Over vergankelijkheid. 
Mijn moeder is binnenkort ook al 6 jaar niet meer. 
Niet meer degene over wiens gedrag ik mij mateloos kon ergeren.
Gedrag waarover mijn kinderen zich nu bij mij ergeren.
Generaties schuiven op.

Het is niet dat ik niet kan functioneren of een depressie nabij ben.
Er is op dit ogenblik een grijze sluier die over mij valt.
En mij zegt dat ik tijd en stilte nodig heb.

Ja, het mag ook eens niet gaan.
________________

Ik vind het eng om dit hier zomaar te delen.
Iets in mij zegt dat ik het net dàarom wil doen.

Bij wijze van zelf voor te leven wat ik met Kanssa in deze wereld wil zetten. 
Met moed, kracht en gedrevenheid leven én je kwetsbaarheid omarmen.

Ja, het mag ook eens niet gaan.

Het is intussen 2 weken geleden sinds ik deze tekst schreef.
Er is veel verdriet maar ook veel schoons geweest.

Verbondenheid. 
Dankbaarheid.
En de bevestiging hoe wonderlijk onze veerkracht is.  

Ja, het komt wel weer goed als het eens niet ging.

Veerkrachtige groet
Geertrui