Vorige week heb ik de stommiteit begaan om op te lijsten wat nu allemaal direct of indirect het effect van dat kl***-virus op mijn werk en leven is.

NIET DOEN! Of je hebt nadien net als mij alleen nog zin om in je hol te kruipen tot het allemaal voorbij is.

Die broodnodige live meetings met grote diverse groepen waar verbinding gelegd wordt. Waar er géén afstand tot de organisatie en elkaar is. Waar samen resultaat geboekt kan worden.  

Die energiegevende meerdaagses met teams van mensen die samen iets in de wereld te zetten hebben. Die bijeenkomsten die collega’s voeden om samen dromen waar te maken en concreet af te spreken hoé ze dat gaan doen. 

Er staan er zoveel in mijn agenda.
Dat die nu wéér niet doorgaan.
Dàar brak mijn klomp van bij de oplijstingsoefening. 

En jawel, ik weet heel goed hoe je energiegevende online meetings kan organiseren.
Hybride.
Met alles erop en eraan.
Miro en Wonder. 
Ik doe al 2 jaar niet anders. 
Maar ik heb het gewoon gehad.

…tot Sisu mij toch weer vindt, helemaal in mijn hol bij mijn gebroken klomp. 
Na de boosheid komt het inzicht:
Dat het is wat het is.
En er nu mogelijk tijd vrijkomt in mijn agenda de komende weken.
Dat ik mijn klanten die hun live meetings willen/moeten uitstellen niet perse ga proberen te overtuigen om het toch (weer) online te doen.
En dat ik daardoor dit voorjaar onverwachts plaats krijg voor nieuwe projecten of klanten.

Misschien wel voor jou? En je project waar je niet alleen mee verder kan. 
Of je team?
Of je leidinggevende?
Of je organisatie? 

👉 Misschien ben jij die bevlogen ambtenaar die allang twijfelt om eens contact met mij op te nemen?
👉 Misschien zit jij met een uitdaging, project of plan waar je jezelf niet alleen over ziet? Waarvoor ik jou of jullie zevenmijlslaarzen kan geven? Waar je NU -ondanks alles- eindelijk die nodige doorbraak gaat maken.

BOEK DAT VIRTUEEL KOFFIETJE NU GEWOON 👇